Hoogbegaafdheid ontdekken op latere leeftijd

Steeds meer mensen ontdekken op latere leeftijd dat zij hoogbegaafd zijn. Dit komt vooral doordat er vroeger nauwelijks aandacht aan werd besteed. Hoogbegaafde kinderen waren dan doorgaans de bijdehante kinderen of de kinderen waarmee de leerkracht altijd in discussie was. Of het kind dat achterover hing en uit verveling niet meewerkte op school en dus het vervelende kind was dat slechte cijfers haalde.

Hoogbegaafdheid een taboe dat doorbroken moet worden?

Ik merk aan mezelf dat ik het lastig vind om open te zijn over mijn hoogbegaafdheid omdat er gevoelsmatig een taboe op heerst. Ik deel er gerust over maar toch voelt het vaak ongemakkelijk. Wellicht beeld ik dat taboe mezelf in, dat kan ook. Ik krijg vaak het gevoel alsof het een keuze is om wel of niet hoogbegaafd te zijn.

Je wordt niet hoogbegaafd door veel te leren, je bent het en je hebt geen keuze.

Waarschijnlijk is mijn gevoel hierover ontstaan op de peuterspeelzaal. Het lijkt onder ouders soms haast een competitie hoe "goed" of "snel" een kind is. Toen ik opmerkte dat mijn zoon totaal niet op zijn plek was op de peuterspeelzaal en totaal ander gedrag vertoonde dan wij thuis zagen, voelde ik mezelf helemaal niet serieus genomen. Hierover zal ik later uitgebreider schrijven om anderen mogelijk herkenning te kunnen geven.

Misvattingen over hoogbegaafdheid

Zodra mensen te horen krijgen dat je hoogbegaafd bent, is de eerste reactie veelal: "wat fijn, dan kun je heel goed leren". Daar gaat het al mis. Hoogbegaafden kunnen heel veel maar leren leren is de allergrootste uitdaging.

Mensen met een gemiddeld IQ hebben zo'n 14 herhalingen nodig voordat ze iets leren. Een hoogbegaafd persoon heeft gemiddeld 3-5 herhalingen nodig en mensen die hyperhoogbegaafd zijn hebben aan 1-3 "herhalingen" genoeg.

Als je dit weet, dan zul je begrijpen dat het voor een hoogbegaafde heel onnatuurlijk zal voelen om in herhaling te vallen om iets te leren. Hoogbegaafden zijn het niet gewend om zoveel herhalingen nodig te hebben voordat ze iets begrijpen. Met als gevolg dat ze zichzelf júist heel dom voelen en opgeven, er komt een gigantische frustratie vrij op deze momenten. "Ik heb het nu al 6x gelezen en ik begrijp het nog steeds niet!" Gevolg daarop is weer dat hoogbegaafden arrogant kunnen overkomen, de gemiddelde mens is die 14 herhalingen gewend en vindt het een overdreven reactie van een hoogbegaafde (hb'er) om te roepen dat hij/zij het 'nog steeds' niet begrijpt. Dat terwijl er door de aderen van de hb'er een brok aan frustratie rondgaat omdat ze zich echt dom zullen voelen.

Of ik dat herkende? Zeker. Echt leren leren had ik in mijn leven nauwelijks gedaan. Of het ging vanzelf, of ik vond iets dermate interessant dat ik het toch wel autodidactisch leerde.

Mezelf leren leren nadat ik erachter kwam dat ik hoogbegaafd ben

Toen ik, de dag voor mijn 31e verjaardag, te horen kreeg dat ik hoogbegaafd ben, stelde ik mezelf een doel: Rens, jij gaat leren leren. Ik wilde een voorbeeld zijn voor mijn kinderen, ook die leerkuil door, doorbijten, de frustratie opzoeken en uiteindelijk echt iets neerzetten. Ik besloot een website te gaan maken. Niet met Wordpress of via een ander medium maar from scratch.

Goed, ik had een doel: een website maken voor mijn interieurblog. Ik had al een website maar die was behoorlijk voorgekauwd waardoor ik zelf niet hoefde te programmeren. Ik zal eerlijk zijn: de eerste ochtend heb ik alleen maar in tranen gezeten. Ik voelde mezelf zo ongelooflijk dom. Het lukte niet, ik wist niet waar ik moest beginnen. Maar ik wist dat ik het zou moeten kunnen en mijn motivatie om die leerkuil door te gaan was groot. Ik zette door en een dag later stond de basis van mijn website er en binnen twee weken stond mijn website live, hij werd mooi weergeven op zowel de computer als op een mobiele telefoon en tablet. Ik was de leerkuil doorgegaan, ik had geleerd, er stond een website.

Waarom delen over hoogbegaafdheid?

Zoals ik bovenin aan gaf, voor mijn gevoel ligt er een taboe op hoogbegaafdheid. Op Instagram deelde ik zo nu en dan berichten over dit onderwerp en het viel mij op dat ik dan heel vaak meerdere DM's kreeg van mensen die herkenning lazen die ze fijn vonden. Hoe ze zelf strugglen of met hun kinderen en heel veel berichten dat de school tekort schiet. Ook merkte ik dat ik in mijn (nog ongepubliceerde) blogs vast liep omdat ik niet kon relateren naar een blog over hoogbegaafdheid. Zodoende hier de aftrap. Ik heb de afgelopen jaren ongelooflijk veel geleerd over dit onderwerp en ik hoop herkenning te geven aan lezers.

Alvast meer lezen over hoogbegaafdheid?

Lezen over hoogbegaafdheid is een verademing als je zelf, of iemand in jouw gezin, hoogbegaafd is. Tijdens het psychologisch onderzoek waarbij werd gekeken of ik hoogbegaafd ben, werd mij aangeraden om dit boek te lezen: meer dan intelligent. Ik vond hier zoveel bevredigende herkenning in en oh wat is dat fijn als je bij de 2% van de bevolking hoort met een hoogbegaafd brein én hoogbegaafde persoonlijkheid. Later zal ik daar ook meer over schrijven.

Wil je geen blogs missen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief of bookmark mijn website.