Met rugpijn naar een vakantiepark, een bijzondere uitdaging

Tips tegen rugpijn

Een week voordat wij op vakantie gingen, kreeg ik rugpijn. Niet een beetje, nee: ik kon compleet geen kant meer op. Ik zat vastgeplakt op een stoel en als ik wilde opstaan, schuifelde ik krampachtig naar het randje, positioneerde mijn voeten op een dermate wijze dat ik hoopte dat de pijn met opstaan mee zou vallen. Ik liep voetje voor voetje door huis, sliep in extra lange pyjama's waar ik aan kon trekken om omdraaien makkelijker te maken. Ik las tips en tricks op Thuisarts want zodra ik ga googlen dan heb ik altijd wat engs. Daar heb ik geen zin in. Thuisarts is gewoon rationeel, mild en geeft goede tips: fijn. Ik heb gewoon rugpijn na een stressvolle periode. Ik had gedacht dat dit na een paar dagen wel over zou zijn en dat ik weer vrolijk mijn heupen los kon gooien bij Zumba. Niets was minder waar. Thuisarts gaf mij geweldige tips om vooral te blijven bewegen: bewegen helpt juist om beter te worden.

Bewegen helpt juist om beter te worden.

Mijn man was super lief. Hij zorgde voor het huishouden, werkte natuurlijk en in de avonden kookte hij. Ook kwam hij op het geweldige idee een warmtekussen te kopen om mijn rug warm te houden. Yes, één van mijn beste aankopen óóit! Ik had gedacht dat de rugpijn wel zou afnemen voordat we 6 dagen later op vakantie zouden gaan. Maar helaas.

Ik had heel fijn gekozen voor een autovrij vakantiepark waarbij ons huisje 10 minuten lopen (althans: in een normaal tempo), van de parkeerplaats af lag. Lucky me. Thuisarts gaf aan dat bewegen belangrijk is en dus bewoog ik. En veel. Zelfs hardlopen mag volgens Thuisarts. Nou loop ik nooit hard en dit leek mij nou ook weer niet het ideale moment om hier eens mee te beginnen. De eerste dag op vakantie gaf mijn horloge aan dat ik 17.000 stappen had gezet. Dit kwam mede doordat ik totaal verkeerd naar het zwembad liep, mijn route bleek 20 minuten te duren en de normale route 10. Creatief als altijd de weg kwijt.

Mijn zoon was mijn rots in de branding. Hij was ook zo lief en behulpzaam. Bij iedere wandeling kwam hij naast mij lopen, met een handje. Ook mijn dochter was niets teveel gevraagd en pakte alles wat ik nodig had. Zo lief. En zo ging het iedere dag een stukje beter, beetje bij beetje. Ik wisselde rust af met wandelen, ging zo nu en dan even liggen met mijn warmtekussen en: het zwembad deed veel goed!

Gewichtloos in het water kon ik mijn rug alle ruimte geven die hij nodig had. Rekken en strekken, héél rustig want anders was de pijn te hevig. Het heeft er was uiterst charmant uitgezien tussen alle spelende mensen. Mevrouw oma van 33 jaar die verwoede pogingen deed om haar rug te bewegen. Maar ohw, wat voelde dat fijn! Ik merkte alle stijfheid op, hoorde mijn rug door het water heen kraken als ik mijn ene been wat meer strekte dan het andere.

Iedere dag liep ik een stuk, mijn smartwatch tikte dagelijks de 10.000 stappen aan en het afwisselen met zwemmen én de warmte van mijn warmtekussen, leek een recept voor een voorspoedig herstel.

Opstaan zonder rugpijn

De één na laatste vakantiedag stond ik zomaar op zonder pijn. Die dag ervoor trok de pijn nog van mijn onderrug over mijn heupen en nu voelde ik mezelf weer soepel en vrij. Euforisch. Op naar het zwembad met mijn man en kinderen, eindelijk de glijbanen proberen. Een week lang op een vakantiepark met subtropisch zwemparadijs en ik had enkel in het gewone bad gelegen om wat te rekken en strekken.

Ik wilde meteen alles ervaren, terwijl mijn man en kinderen zich onderdompelden in het water, stond ik ongeduldig te wachten om naar de wildwaterbaan te gaan. "Wil je niet eens even het water in?" werd mij gevraagd. Nee, zeker niet. Ik wil die wildwaterbaan door! En daar ging ik, een aantal uur zonder rugpijn en de eerste heuvel in de wildwaterbaan bewees mij meteen dat het toch niet zo'n geweldig idee was.

Ik draaide van liggend op mijn buik naar een zittende houding: ook niet fijn. "Het is toch nog niet zoals ik hoopte," vertel ik mijn man met een krampachtig gezicht. Het bleef bij 1x de wildwaterbaan en ik heb 1 glijbaan geprobeerd. Daarna gingen we over op lummelen met de kinderen, mijn man en ik bloedfanatiek. Geweldig gelachen toen mijn man met mij op zijn schouders door het zwembad liep. En toch fijn dat ik wat meer van het zwembad had kunnen ervaren. De volgende keer volgen de andere 8 glijbanen nog, de wildwaterbaan was iets te ambitieus.

Conclusie: rugpijn wildwaterbaan of rust?

Het zit ertussenin! Voor mij dan. Rust was fijn, maar niet teveel! Lange periode in dezelfde houding vond ik a-relaxed omdat mijn rug daardoor verstijfde. Het afwisselen van rust met wandelen én vooral: warmte!, werkte voor mij goed. En het zwembad, dat was echt een gigantische verademing! Ik heb een aantal keer paracetamol genomen, omdat bewegen dan toch makkelijker gaat. Bovenal: kijk op thuisarts. Zij zijn de experts en geven echt fijne en geruststellende tips. Ga niet googlen want dan heb je altijd wat engs. En die wildwaterbaan? Misschien toch even mee wachten tot je echt wat stabieler in die rug bent.