Wat ik deze week heb gedaan? Vakanties uitzoeken, landen afstruinen, must-sees noteren, ontelbaar versies in MyMaps gemaakt en heel-veel geklaagd. En ja, raar want waar is dan die positiviteit? Hetgeen waar ik vaak voor sta, wat ik anderen ook promoot te doen: kijk naar je Cirkel van Invloed en handel daarnaar. Mijn Cirkel van Invloed was ver te zoeken.
Met een 10 jaar oude laptop probeerde ik onze volgende vakantie te plannen. Normaliter kan ik er goed mee omgaan dat het vaak enkele seconden duurt voor een pagina geladen is en het lawaai dat die laptop maakt, dat kan ik ook prima handelen. Maar toen ik op Tsjechische websites belandde, vond ik het opeens zeer a-relaxed.
Manman wat heb ik veel websites aangeklikt, gewacht met laden, cookies geaccepteerd - of niet, datums ingevoerd, 100x aangegeven dat onze kinderen nog steeds 7 & 8 jaar oud zijn als wij gaan kamperen en dan weer lezen dat de camping geen plek heeft, oké, andere datum dan? Nee, ook niet. En nee: dan wordt er ook niet aangegeven wanneer er wél plek is. Tsjechië, ik had er genoeg van, en ook van mijn krakkemikkige laptop. En mijn man? Die had genoeg van mijn geklaag. Dan moet ie maar meehelpen zoeken, denk ik dan. Dat wil hij ook: in de voorjaarsvakantie want dan hebben we álle tijd. Ja, alle tijd om erachter te komen dat dan alles al helemaal volgeboekt is.
Iemand opperde om naar andere Oost-Europese landen te kijken. Top idee. Slovenië dan? Helemaal hieperdepiep toen ik de tarieven van Slovenië bekeek: goedkoop! Heel Slovenië uitgeplozen, alle bezienswaardigheden vastgelegd in MyMaps, foto's erbij geplakt voor een duidelijk overzicht, tientallen blogs gelezen om inspiratie op te doen. De kinderen beloofd dat het echt geen Tsjechië zou worden maar zeker-weten Slovenië en toen bleek: de aangegeven prijs was voor 1 persoon en zonder plaats want ja: dat moet je apart afrekenen, hoe moet je als persoon zonder plaats kamperen op een camping? en mijn gezinsleden ook, en de toeristenbelasting. Reken maar op 5x de prijs die ik dacht dat het zou zijn.
Hier hetzelfde liedje met "boeken": mevrouw deze datum is volgeboekt, gokt u maar gewoon de wildeweg en kijk maar of u ooit de jackpot van een stukje grasveld waar je 100 euro voor moet betalen, wint. Hónderd euro! Mesjokke, wie heeft bedacht dat kamperen zo duur moet zijn? Ik ben helemaal niet veeleisend en juist daardoor lijk ik heel veeleisend te zijn: ik wil ruimte. En nee, dat heb je dan net niet op die campings, waar ik helemaal niet wil staan maar wel ik wel moet staan omdat wildkamperen verboden is en ja: daar mag je ook even 100 euro per nacht voor neerleggen. Nee lieve kinderen, het wordt toch ook niet Slovenië.
Of mijn man nog alternatieve plannen had, 100 euro per nacht om hutje mutje te gaan staan in smoorhitte is voor mij een recept om zwaar geprikkeld te willen vluchten. Schotland? Vroeg mijn man. Top idee, boten gecheckt, nog niet volgeboekt, nou, dan doen we dat. Nee, doe maar niet, dan moeten we links rijden met de bus en een keer op vakantie zonder boot-overtocht is ook fijn. Arrgh. Goed, dan Polen? Polen is ook mooi. Ik ben Polen uit gaan pluizen, niet het eerste land waar je aan denkt. Maar onze zoon wilde graag de hoge bergen in de Alpen zien en die zijn niet op de route. Goed, dan via Oostenrijk via Tsjechië.... Nee, niet weer. Geen Polen.
Oostenrijk zelf dan? Best prima, Eurocampings, Booking.com, ACSI dan? Alles volgeboekt. Nu al? Ik meld mezelf aan bij de zoveelste Facebookgroep, eerst Tsjechië, toen Slovenië, daarna Polen, aanmelden voor Schotland was het nog niet van gekomen en nu dan Oostenrijk.
Klopt het dat alles volgeboekt is? Vraag ik. Eerste reactie: dat klopt. Maar ik ben niet voor één gat te vangen. Ik zoom in op Oostenrijk in Google Maps, typ in "campings", besef mezelf voor de 3000e keer dat Google het dan heel geestig vindt om terug te zoomen naar Haarlem en daar campings te tonen. Er poppen campings op. Mijn man wordt gek van mijn zoveelste klaagzang. Ik navigeer terug naar Oostenrijk "dit gebied doorzoeken". Klik willekeurige campings aan. Geef wederom aan dat onze kinderen 7 & 8 jaar oud zijn, nog steeds. Beland weer op een website waar alles stuk lijkt te zijn. Keer terug naar Google Maps, klik op een andere random camping. Die heeft plek, ziet er goed uit. Euforisch stuur ik hem meteen door naar mijn man die beneden zit te lunchen: "mooie camping in Oostenrijk". Ik raak in de war. Waarom geeft Google continu Italië aan als ik de campingnaam intyp? Zijn er meer campings met deze naam? Even later komt hij terug naar boven, ik kijk hem verveeld aan: die camping blijkt in Italië te liggen.
Waar wij deze zomer heen gaan? Ik heb geen flauw idee! Wel voelde ik de haast dat mijn man mijn nieuwe laptop zou installeren en daar zijn wij vanavond wel mee begonnen. Ik weet één ding zeker: ik ben toe aan vakantie.